Wanneer zal ons leven weer zijn normale gangetje kunnen gaan? Gaat het oude “normaal” ooit nog terugkomen? Hoelang zal het duren voor iedereen gevaccineerd is? Hoelang nog voor we weer met een veilig gevoel over straat kunnen lopen? Wanneer kunnen we nog eens afspreken met vrienden? Zullen onze vriendschappen het wel allemaal overleven? In hoeverre zal dit ene jaar onze toekomst, de rest van ons leven bepalen?
Heel veel vragen zonder antwoord. Er is veel eenzaamheid, angst, verdriet en pijn. Niet alles verloopt even efficiënt. Maar de manier waarop we naar de wereld kijken en de vragen die we ons stellen… die bepalen we gelukkig nog altijd zelf. We kunnen kiezen hoe we hiermee omgaan. Dat is onze vrijheid, ik zou zelfs durven zeggen onze verantwoordelijkheid. Is het niet de enige grip die we nog hebben?
We zijn allemaal mensen van vlees en bloed, in staat om pijn en verdriet te voelen. We beleven dit allemaal samen. Ieder weliswaar op zijn eigen manier, maar we zitten in dezelfde storm. Empathie is wat we nu het hardste nodig hebben. Niets is meer verwarmend dan wanneer je merkt dat iemand zich in jouw zorgen herkent. Niets doet meer deugd dan te merken dat deze persoon zich samen met jou mee opwindt. (Op voorwaarde dat je samen ook voorbij de problemen kunt kijken, dat je elkaar helpt weer uit de put te geraken.)
Een rivier bestaat uit meer dan enkel golven.
Soms lossen problemen zich niet vanzelf op. Hetzelfde geldt voor gevoelens en gedachtes. Het zijn boodschappen om te ontcijferen. Het heeft geen zin ertegen te blijven vechten of ervoor te blijven vluchten. Luister naar je schreeuw. Neem ze serieus. Een rivier bestaat uit meer dan enkel golven. Er zijn altijd oevers, er is altijd houvast. Het water onder de oppervlakte stroomt in verschillende richtingen. Jij kunt kiezen met welke stroming je je mee laat drijven.
Een paar jaar geleden hadden we nooit gedacht dat de wereld er nu zo zou uitzien. Op dezelfde manier kunnen we ook niet voorspellen hoe de wereld er over een paar jaar uit zal zien. Wie weet welke prachtkansen zullen er uit deze crisis groeien? In 2020 hebben we veel moeten missen. Hoewel dat meestal geen leuk gevoel is, kan “missen” misschien soms ook wel een mooie kant hebben. Het is een soort verlangen naar, een heel graag zien.
2020 heeft ons gedwongen stil te staan bij wie of wat we belangrijk vinden in ons leven. In 2021 wil ik meer samen zijn met de mensen die ik graag zie. Ik wil meer tijd maken voor dingen die me energie geven, en minder waarde hechten aan alles wat veel energie wegzuigt.
Een hoofd vol woorden, een hart vol vlinders en een buik vol vuur.
2020 was een moeilijk jaar, maar het heeft daarnaast ook enkele mooie dingen met zich meegebracht. Klub Kultuur is daar een goed voorbeeld van. Kijk wat we de afgelopen maanden al hebben bereikt! En er staat nog veel meer op het programma!
Ik wil Klub Kultuur graag bedanken voor de geweldige kans die ze me hebben gegeven. Dankzij hen heb ik afgelopen jaar toch nog kunnen omzetten in iets creatiefs. Hun project heeft me zin gegeven, in beide betekenissen van het woord (vervulling en goesting). Dankzij hen heb ik iedere week nieuwe kunstenaars ontdekt en gepassioneerde, enthousiaste mensen ontmoet. Mensen die ondanks alle tegenslagen gewoon eigen-zinnig blijven doorgaan. Mensen die van deze wereld een mooiere plek maken.
Creativiteit brengt mensen dichter blij elkaar. Het is door op avontuur te trekken, door met anderen te interageren, te converseren en te debatteren dat ik het leven voel. Door ervaringen op te doen. Een hoofd vol woorden, een hart vol vlinders en een buik vol vuur, schreef ik jaren geleden op een snipper papier. Door het vele binnenzitten durf ik dat bruisende gevoel weleens te vergeten… Maar het is er nog steeds!
Cultuur is een manier om in het leven te staan.
Cultuur en creativiteit zijn zo belangrijk. Laat ons dat alsjeblieft niet vergeten. Ze zijn een reis in onszelf en samen met anderen. Ze (her)scheppen de wereld. Creativiteit kan een uitlaatklep zijn die je de dagelijkse realiteit even doet vergeten. Ze leert je vanuit een ander perspectief te kijken. Cultuur is een manier om in het leven te staan.
Dat 2021 daarom een creatief jaar mag worden vol positieve energie en passie, waar we achteraf met veel voldoening en trots op zullen kunnen terugkijken. Laat het een jaar zijn waarin veel mooie herinneringen zullen worden gemaakt. Een jaar waarin iedereen zichzelf graag (of op zijn minst een beetje liever 😉 ) leert zien. Fuck al die onzekerheden, alle twijfels en verwachtingen. Ze mogen er zijn, maar laten we vermijden dat ze te veel energie opslorpen. Laat ze niet groeien tot ze een gewicht bereiken dat gewoon niet meer draagbaar is. Adem diep in, en adem vervolgens met een diepe zucht alle bullshit van de afgelopen maanden uit. 2021, here we come!