MC Ulies brengt nieuw album uit: "Applaus" is ideaal om een positieve vibe mee te verspreiden.

Deel Tweet

“Soms zit je met iets, dan kan het een goede uitlaatklep zijn om dat “effe” in te zingen en daar “effe” een tekst op te schrijven en dan “gewoon” verder te gaan.” MC Ulies zegt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Alsof iedereen wanneer hij of zij ergens mee zit daar even een nummer over schrijft en dan weer verder met zijn leven kan. Respect. MC Ulies schrijft al zijn nummers volledig zelf. Meestal vindt hij eerst een melodie, en volgt er later een tekst. Zo nu en dan werkt het ook andersom, zoals bij zijn meest recente nummer applaus. Bij applaus ontstond er eerst een tekst en daarna een melodie.

MC Ulies heeft tot nu toe nog nooit opgetreden, waardoor hij niet zo heel erg hard door Corona getroffen werd. Integendeel. Eén van zijn nummers kwam terecht in een playlist die Spotify enkele maanden geleden maakte om Belgische artiesten tijdens de coronacrisis te promoten. Dankzij Made in Belgium kwamen veel nieuwe luisteraars bij MC Ulies terecht. “Daarvoor luisterden enkel vrienden en familie naar mijn muziek”, vertelt hij zelf, “maar op enkele dagen tijd werd mijn nummer Wat ons broos maakt ineens meer dan duizend keer beluisterd!” MC Ulies besloot van de gelegenheid gebruik te maken en schakelde een versnelling hoger. Het afgelopen jaar heeft hij enorm veel bijgeleerd en veel muziek geschreven. Vorige maand bracht hij een nieuw album uit. Daar wilden wij natuurlijk heel graag meer over weten. Klub Kultuur ging bij hem langs voor een gesprek.

Waar haal jij je inspiratie vandaan?

Soms gewoon uit mijn dagelijks leven. Zo kwam Jij bent zo leuk bijvoorbeeld tot stand nadat ik in de winkel geconfronteerd werd met een heel onvriendelijke vrouw. Ik heb alle kwaadheid en frustraties toen ik weer thuis was in één keer van me af geschreven. Aan de andere kant heb ik ook veel absurde teksten. Ben Crabbé met kaas is bijvoorbeeld uiteraard niet gebaseerd op een specifieke ervaring.

Vroeger schreef ik regelmatig absurde gedichtjes. Ik deed dit op mezelf, als tijdverdrijf om me te ontspannen. De teksten kwamen heel spontaan in me op. Ik vertrok van een woord en vormde daarmee een zin. Vervolgens zocht ik een volgende zin die op de vorige rijmde en was ik vertrokken. Ik dicht en schrijf heel associatief. Ben Crabbé met kaas was het eerste rijmseltje waar ik een beat onder heb gezegd. Ik had al wel eerder wat geëxperimenteerd met de muziekprogramma’s die mijn vader op zijn computer had staan (hij speelt zelf ook muziek), maar ik had de link met mijn gedichtjes nog niet gelegd. Mijn vrienden reageerden heel enthousiast. “Zet dat eens op Spotify!”, moedigden ze me aan. Zo gezegd, zo gedaan. Zo is het allemaal begonnen.

Vanwaar de keuze voor Nederlandstalige muziek?

Ik schrijf voornamelijk in het Nederlands, omdat ik merk dat de mensen daar met meer enthousiasme op reageren. Misschien komt dit doordat er meer van mezelf in deze liedjes zit? Ik speel graag met taal, en dat gaat nu eenmaal beter in je moedertaal. Er is al zoveel Engelstalige muziek gemaakt dat het moeilijk wordt om hier nog mee te concurreren. In de massa’s Engelstalige muziek zullen mijn nummers niet zo snel worden opgepikt. Wanneer je in het Nederlands schrijft, heb je een beter beeld van je publiek. In het Nederlands is het gemakkelijker om buiten de lijntjes te kleuren en je eigen ding met de muziek te doen. Ik heb wel een paar Engelstalige nummers, maar maak hier bewust minder tamtam rond. Voor mijn Nederlandstalige muziek heb ik een groter plan, voor mijn Engelstalige muziek niet echt.

Ik speel graag met taal. In het Nederlands is het voor mij gemakkelijker om buiten de lijntjes te kleuren en mijn eigen ding te doen met de muziek.

Hoewel… plan is misschien wel veel gezegd. Ik pas me gemakkelijk aan de situatie aan. Ik hoop in de toekomst vooral meer te kunnen samenwerken met andere artiesten. Wanneer je alleen muziek schrijft, raak je al snel geïsoleerd van de buitenwereld. Dat is jammer. Ik wil meer gaan focussen op het sociale aspect van muziek.

Hoe komt een nummer tot stand?

Meestal speel ik eerst wat akkoorden op de piano, tot ik een melodie vind die me ligt. Daarna volgen de woorden bijna vanzelf. Het geheel speel ik in op de computer, ik kwantiseer de arrangementen en programmeer de drums, ik schrijf de tekst en melodie nog wat verder uit… Op die manier komt er een concept tot stand. Dat gaat allemaal redelijk snel. Het is de afwerking waar veel tijd in kruipt. Ik wil echt dat mensen een nummer kunnen horen zoals ik het in mijn hoofd had. Ik wil dat het in zijn volle glorie tot zijn recht kan komen. Maar dat is vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Het is best een uitdaging om een lied professioneel te laten klinken. Daar heb ik het afgelopen jaar veel aan gewerkt en je hoort dan ook in mijn nummers dat ik daarin vooruit ben gegaan. Mijn muziek is nog lang niet perfect, ik durf op dat vlak best kritisch te zijn. Maar het is wel leuk om te zien dat ik mezelf dingen bij kan leren en mezelf kan uitdagen om te groeien. Het zou mooi zijn geweest als ik mezelf een jaar geleden alle tips had kunnen geven die ik nu weet. Daar zou ik veel tijd mee hebben uitgespaard. Veel dingen leer je al doende, en dan vooral al falende. In maart heb ik een album online gezet, dat ik achteraf volledig weer verwijderd heb. Ik vond het bij nader inzien toch niet goed genoeg om aan andere mensen te laten horen.

Het is niet erg dat niet alles vanzelf komt. Alles wat ik nu kan, heb ik mezelf geleerd door dingen te proberen. Ik heb nooit een opleiding gevolgd voor wat ik nu doe. Als kind heb ik wel lessen notenleer gevolgd, maar dat was niet zo mijn ding. Er was in die lessen te weinig ruimte voor creativiteit. Ik wilde zelf dingen uitproberen en met klanken experimenteren, maar dat kon niet. Ik creëer liever dan dat ik al bestaande werken speel. Maar de lessen piano en orgel vond ik wel best tof, hoor. Orgel is een machtig instrument, heel cool en pompeus. Eigenlijk is het een soort syntheziser. Je kunt alle instellingen aanpassen en andere klanken creëren door verschillende pijpen open te zetten en daarmee te spelen. Dat is eigenlijk wat ik nog steeds graag doe.

Over “al bestaande werken” gesproken, welke muziek luister je zelf graag?

Ik zou graag meer naar muziek gaan luisteren. Wanneer je net vijf uur lang steeds hetzelfde lied kei-luid door je koptelefoon hebt geluisterd, heb je daarna nood aan stilte. Dan ga je bijvoorbeeld eens wandelen, dan ga je op zoek naar rust. Hierdoor heb ik afgelopen jaar niet zo heel veel nieuwe muziek geluisterd. Toch heb ik nog enkele ontdekkingen gedaan: NoMBE bijvoorbeeld, of Oscar Anton en ook Dirk. Daarnaast heb ik dit jaar ook enkele oude liefdes herontdekt: Bring Me The Horizon, Biffy Clyro en Fall Out Boy. Dat waren vroeger echt de bands die ik non-stop luisterde. Biffy en BMTH hebben beide goede albums uitgebracht dit jaar.

Het is dus ook niet zo dat ik enkel naar Nederlandstalige muziek luister. Ik luister naar waar ik zin in heb, los van genre of taal. Nederlands, Duits, Frans… ik luister het allemaal! De streamingplatformen werken dit ook in de hand. Je ziet dat grenzen tussen genres meer en meer aan het vervagen zijn: Populaire artiesten als Post Malone, Billie Eilish en The Kid Laroi klinken origineel omdat ze zich laten beïnvloeden door een mix van hiphop, pop, rock en electronica. Veel mensen luisteren net als ik veel verschillende genres door elkaar.

Er zijn zeker artiesten waar ik naar op kijk, al zul je mij niet snel horen zeggen dat ik “grote voorbeelden” heb. Ik maak geen nummers met een bepaalde artiest in mijn hoofd. Integendeel, dat probeer ik net te vermijden. Ik wil mij niet met andere artiesten vergelijken, want dat is een wedstrijd die je toch nooit wint.

Krijg je soms reacties van je luisteraars?

Ik ben nog niet bekend, maar zo nu en dan krijg ik wel een privé-berichtje van mensen die zeggen dat mijn muziek hen geholpen heeft. Dat is helemaal fantastisch natuurlijk, iemand onbekend die de moeite neemt om dit soort verhalen met jou te delen. Ik ben heel blij dat mijn muziek voor die mensen iets kan betekenen.

Sommige liedjes hebben wat tijd nodig om te kunnen rijpen. Timing en presentatie zijn heel belangrijk op dat vlak.

Daarnaast laat ik mijn muziek regelmatig aan vrienden en familie horen voor feedback. Zij durven best kritisch zijn, maar daar ben ik hen ook dankbaar voor. Ik zou het niet anders willen. Ik ben ook best kritisch voor mezelf. Wat ons broos maakt, het liedje dat Spotify aan Made in Belgium toevoegde, kreeg oorspronkelijk niet zoveel enthousiasme. Veel van mijn vrienden zagen het toen het uitkwam niet, maar zijn nu wel enthousiast, hoewel er sindsdien niets meer aan veranderd is. Ik denk dat sommige liedjes wat tijd nodig hebben om te kunnen rijpen. Timing en presentatie zijn heel belangrijk op dat vlak.

In november verscheen je nieuwe album Applaus. Hoe is dit tot stand gekomen?

Op mijn oude computer stonden nog een hele hoop onafgewerkte bestanden. Vorig jaar had ik, nog voor corona, een wat mindere periode waarin ik veel droevige, donkere liedjes geschreven heb. Het plan was om een neerslachtig EP’tje te creëren. Maar toen corona kwam leek me dat opeens een beetje ongepast. Mensen zitten nu niet te wachten op nog meer negativiteit. Ik ben daarom eerst aan de slag gegaan met alle vrolijke conceptjes die ik nog had. Achteraf gezien ben ik blij dat ik deze beslissing heb gemaakt. Ik denk ook niet dat ik in de toekomst nog iets ga doen met al die duistere conceptjes. Ze hebben mij toen geholpen om dingen van me af te schrijven, maar hoeven niet per se in het openbaar te verschijnen.

Veel nummers op mijn album zijn ideaal om een positieve vibe mee te verspreiden. Daar voel ik me beter bij, en dat past ook beter bij mij als artiest. Mijn teksten zijn vaak redelijk tongue-in-cheek. Ze zijn dus niet altijd even serieus bedoeld. Toch vind ik het moeilijk om één bepaald genre of sentiment op mijn nummers te kleven. Ik heb veel verschillende nummers geschreven. Het ene is rustig en emotioneel, het andere vlug en vrolijk, het ene is heel ironisch met veel humor, het andere is dan weer serieus. Voor mij voelt dat heel natuurlijk en logisch. Ik ben niet altijd vrolijk en ik ben niet altijd neerslachtig. Ik wil dat ook niet gaan faken. Als ik op een bepaald moment een nummer wil maken over hoe ik mij voel, dan doe ik dat gewoon.

Ik denk dat je in mijn nieuwe album wel hoort dat ik mijn eigen stijl heb, dat het consistent is, ondanks dat de thema’s heel divers zijn. Ik vind het leuk om wat contrast in mijn liedjes te steken. Op een heel vrolijke melodie zet ik graag een tekst die eigenlijk net iets te droevig daarvoor is. Of omgekeerd, een droevige melodie met een vrolijke tekst, dat werkt voor mij ook. Ik speel daar graag mee.

Muziek is een deel van mijn leven en heel belangrijk voor mij. Er komen nog heel wat nieuwe nummers aan. Vanaf februari 2021 komt er een volledig nieuwe lading. Verwacht je aan een breuk met het verleden, een soort nieuw hoofdstuk.