Het geheugen kan spijtig genoeg niet alles onthouden. Daarom maak ik zo graag beelden.
Mijn foto’s zijn tastbare herinneringen.
Wie?
Sylvester Dash is een autodidact. Alles wat hij met zijn camera kan, heeft hij zichzelf aangeleerd. Hij wist dat hij een risico nam door zijn bureau-job aan de kant te schuiven om zich volledig te kunnen focussen op fotografie. Dat zijn avontuur op deze manier zou uitdraaien, had hij een jaar geleden echter nooit gedacht. Zijn agenda van maart tot november ging uiteindelijk leeg de vuilbak in. Sylvester benadrukt: Opgeven gaan we niet doen. We gaan verder. We krijgen minder, maar we zullen altijd proberen om daar het beste van te maken.
Sylvester blijft positief, maar dit betekent niet dat hij zich geen zorgen maakt. Toen er een tijd geleden een stuk uit het budget voor de cultuursector werd gehaald, volgde veel protest. Mensen reageerden strijdlustig: “We zullen laten zien dat we nog creatiever en sterker uit de hoek kunnen komen!” Maar nu? Nu zie je dat de angst bij veel mensen groter wordt. Ze zijn bang alles te verliezen. Niet alleen op materieel vlak, maar ook op vlak van identiteit. Deze mensen hebben alles gegeven om hun passie te volgen. Ze hebben vaak, net zoals Sylvester zelf, een stabiel inkomen opgegeven om te kunnen zijn wie ze willen zijn, om daarvoor aanvaard te worden… En nu? Gewoon niets meer.
Kun je je dat inbeelden? Een wereld waar mensen aan de kant worden gezet en alles kwijt raken? Dan stellen wij de vraag: Wat betekent cultuur voor u? Hoe gaat het leven zijn zonder ooit nog een boek vast te kunnen nemen? Zonder ooit nog een lied te horen dat u met plezier uw bed uit doet komen? Zonder ooit nog iets te zien wat door een mens met hart en ziel is gecreëerd?
Sylvester aan het woord
Meer weten?
Meer weten over Sylvester en zijn project RIP Belgian Culture and Event Industry?
